Nöbetçi Eczaneler
ABD Başkanı Donald Trump’ın Alcatraz Adası’ndaki ünlü hapishaneyi yeniden faaliyete geçirmeyi düşündüğü söylentileri, 1960’ların en gizemli kaçış olayını yeniden gündeme taşıdı. “Alcatraz’dan gerçekten kaçan oldu mu?” sorusu, yalnızca halk arasında anlatılan efsanelerin değil, bilim dünyasının da merak konusu haline geldi.
2014 yılında yayımlanan bir araştırma, bu soruya farklı bir açıdan yaklaşarak, kaçışın bazı koşullarda mümkün olabileceğini ortaya koydu. Alcatraz Federal Hapishanesi, 1850’li yıllarda askeri bir kale olarak inşa edilip, zamanla Amerika’nın en zorlu mahkumlarının tutulduğu bir cezaevi haline dönüştü. 1934 yılında ise resmi olarak federal hapishane statüsü kazanmıştı. Burası, yalnızca sert mimarisiyle değil, aynı zamanda çevresindeki güçlü akıntılar, düşük su sıcaklıkları ve söylentilere göre köpekbalıklarının varlığıyla da korkutucu bir engel olarak bilinirdi. Bu doğal savunma sistemi, adanın kaçış riskini ciddi ölçüde azaltıyordu.
Alcatraz, yalnızca fiziksel yapısıyla değil, aynı zamanda içeriğindeki isimlerle de efsaneleşmişti. Al Capone ve George “Makinalı Tüfek” Kelly gibi dönemin en korkulan suçluları burada tutuldu. Tüm bu detaylar, hapishaneyi “kaçılması imkansız” bir yer olarak anılmasını sağladı. 11 Haziran 1962: Tarihin en gizemli kaçış girişimi Ancak, bu ün 11 Haziran 1962 gecesi sarsıldı. Frank Morris ile Clarence ve John Anglin kardeşler, Alcatraz tarihine geçecek cesur bir kaçış planını uygulamaya koydular. Planlarında Allen West isimli başka bir mahkum da vardı, ama hücresinden çıkmayı geciktirdiği için planın dışında kaldı. Gardiyanlar, kaçışın fark edilmemesi için sabah nöbetlerinde mahkumların yataklarında gerçek saçlar yerine gösterişli kağıt saçlar bulunan kafaları fark etti. Bu sahte kafalar, nöbetçileri kandırmak amacıyla özenle hazırlanmıştı. FBI’nin kaçış üzerine yaptığı incelemeler ise, olayın detaylı bir hazırlık ve planlama gerektirdiğine işaret etti. Mahkumlar, hücre duvarlarındaki havalandırma kanallarını keskinleştirilmiş kaşıklar ve modifiye edilmiş elektrikli süpürge motorlarıyla genişletti. Kaçış gecesi, bu kanallardan tırmanarak hücreleri aşmayı başardılar ve sahile ulaştılar. Orada, el yapımı bir sal ve yağmurluklar kullanarak San Francisco Körfezi’ne doğru yol aldılar.
Kaçanlar gerçekten hayatta kalabildi mi? Bilim ne diyor? Bu sorunun cevabı, yıllardır tartışma konusu olmaya devam ediyor. O gece ölüme terk edilen salın parçaları, körfezde bulundu ve FBI raporları, kaçakların boğularak hayatlarını kaybettiklerini gösterdi. Ancak, bu olayın kesinliği halen sorgulanıyor. 2014 yılında Hollanda’daki Delft Teknik Üniversitesi’nden bir ekip, kaçış gecesinin olası senaryolarını bilimsel yöntemlerle yeniden inceledi. Uzmanlar, körfezdeki akıntıları ve gelgitleri detaylı modellerle simüle etti. Sonuçlar, eğer kaçaklar saat 23:00 ile gece yarısı arasında körfeze açılmışsa, hayatta kalma şanslarının yüksek olabileceğini gösterdi. Ancak, bu saat diliminden önce yola çıkmışlarsa, akıntıların onları doğrudan Pasifik’e sürüklediği ve muhtemelen ölümle sonuçlandığı ortaya çıktı. Bu araştırma, kaçışın fiziksel olarak mümkün olduğunu, hatta “Olimpik düzeyde kürek çekme performansı” gerektirdiğini vurguluyor. Aynı zamanda, o dönem körfezdeki akıntı ve gelgitler hakkında mahkumların bu denli hassas bilgiye ulaşmasının oldukça zor olduğu da belirtildi. Tüm bu detaylar, kaçışın başarı olasılığını tam anlamıyla netleştirmeyi zorlaştırıyor.
Dosya henüz kapanmadı: Alcatraz efsanesi devam ediyor… Morris ve Anglin kardeşlerin hayatta kaldığına dair söylentiler, 60 yıl sonra bile devam ediyor. 2022 yılında, ABD Mareşallik Servisi tarafından hazırlanan dijital olarak yaşlandırılmış portreler, bu mahkumların olası son hallerini gösterdi. Bu gelişme, kaçış olayının resmi olarak hâlâ araştırıldığını ve hiçbir zaman kesin olarak kapatılmadığını ortaya koyuyor. Alcatraz, 1963 yılında kapatılmış olsa da, bu kaçış hikayesi ve beraberindeki gizemli detaylar, popüler kültürdeki yerini koruyor. Geride, yalnızca fiziksel duvarlar değil, çözülmemiş bir sır ve bilimsel olarak hâlâ tartışılan bir macera kaldı.