Biriyle Karşılaşmayı Tesadüf Mü Sandınız? Bilim Aksini Söylüyor

“Biriyle karşılaşmak sadece bir rastlantı değildir.” Bu ifade, çoğu zaman romantik filmlerin ötesinde, aslında psikoloji, nörobilim ve hatta kuantum fiziği gibi bilim dallarının derin araştırma alanlarına işaret eder. İnsan psikolojisine göre, bireyler farkında olmadan kendilerine benzer enerjilere, durumlardaki insanlara ve olaylara çekilir. Peki, bu durumun bilimsel bir temel ve açıklaması var mı?

1. RASLANTILARIN ARDINDAKİ PSİKOLOJİ: RETİKÜLER AKTİVE EDİCİ SİSTEM (RAS)

Beynimizin “Retiküler Aktive Edici Sistem (RAS)” adı verilen bölgesi, bilinçli farkındalığımızı şekillendirir. Bu sistem sayesinde zihin, hedeflerimiz, duygusal ihtiyaçlarımız ve bilinçaltı inançlarımız doğrultusunda çevremizdeki uyaranları filtreler. Örneğin, yeni bir araba modeline karar verdiğinizde, o model otomobilin etrafınızda daha sık görünmeye başlaması gibi… İnsanlar da benzer şekilde, farkında olmadan, radarına takılan olaylara ve insanlara odaklanır. Bir bakış, bir söz ya da paylaşılan ortak duygular, bizi görünürde “tesadüfen” karşılaştırır. Bu, zihnin bilinçli tercihi olmaktan çok, RAS’in çevreyi nasıl filtrelediğine dayanır.

2. KARL JUNG VE SENKRONİSİTE KURAMI

Psikanalist Carl Jung’un geliştirdiği “senkronisite” kavramına göre, bazı olaylar nedensel bir bağa sahip olmadan da anlamlı bir şekilde birbirleriyle bağlantılıdır. Bu olgu, “senkronizasyon” veya “uyum” anlamına gelir ve rastgelelikten çok, derin psikolojik veya enerjik bağları ifade eder. Mesela, aklınızdan geçirdiğiniz bir kişinin aynı anda sizden mesaj alması veya beklenmedik bir şekilde ona ulaşmanız, yalnızca şans değil, bilinçdışı süreçlerin ve ortak enerjilerin sonucudur. Jung’a göre, ruhlar zaman içinde iletişim kurar, biz farkında olmadan da ortak enerjiler aracılığıyla birbirimize “çağrılırız”.

3. KUANTUM FİZİĞİNDEN DESTEK: DOLANIKLIK KURAMI

Kuantum dolanıklık (entanglement) teorisi, iki parçacığın uzakta olsalar dahi, birbirlerini anında etkileyebileceğini öne sürer. Bu kuram, sadece fiziksel parçacıklar arasında değil, enerji ve bilgi alanlarında da bir bağlantı olabileceğine işaret eder. Bazı bilim insanları, insanların da belli titreşim alanlarında birbirlerine “çekildiğini” ve karşılaşma anlarının evrensel bir “manyetik” gücün sonucu olabileceğini düşünür. Bu yaklaşım, karşılaşmaların rastgele değil, evrensel uyum ve manyetik alanların bir yansıması olduğunu ileri sürer.

4. SOSYOLOJİK VE DAVRANIŞSAL GÖZLEMLER

Sosyolojik araştırmalar, benzer kişilik özelliklerine sahip bireylerin aynı sosyal ortamlarda bulunma ihtimalinin daha yüksek olduğunu gösteriyor. Bu da, “tesadüfen karşılaşmak” gibi görünen olayların, aslında insanların yaşam tarzları, inançları ve davranış kalıplarının kesişim noktası olduğunu ortaya koyar. Dolayısıyla, rastlantısal gibi görünen karşılaşmalar, derin toplumsal ve psikolojik dinamiklerin sonucudur ve bu karşılaşmaların anlamını yeniden değerlendirmemize olanak tanır.