Cevher: Demi Moore çıplak ve özgür

Demi Moore, şimdiye kadar Oscar adayı olmuş en çarpıcı ve cüretkar filmlerden Cevher (The Substance) ile yeniden gündemde. 62 yaşındaki Moore “body horror” (insan vücudunu konu alan korku filmi) türündeki bu feminist taşlamada kendisi olmaya belki de ilk kez bu kadar yaklaşıyor. Üstelik yakın planlarla çekilen çıplak vücudu büyük bir değişime uğrarken…

Geçen hafta görüştüğümüz Moore yeni rolü için, “Kendimi güvende hissetmediğim alanlarla ve egomla boğuşmam gerekti. Başkalarının görmesini istemeyeceğim yanlarımı paylaşmam istendi” diyor.

Röportaj sırasında üzerinde siyah gündelik bir elbise, gözünde büyük gözlükler var. Ofisindeki koltukta bacaklarını toplayarak oturmuş ve düşüncelerini tartarak konuşuyor. Moore’a göre kendini bu kadar rahatsız hissederek film çekmeyi tarif etmek zor. “Bunu bir lütuf gibi görmek veya kötünün içindeki iyi olarak nitelendirmek mümkün. Bir kez her şeyinizi ortaya koyduktan sonra geriye saklayacak bir şey kalmıyor. Her şeyi oluruna bırakmak, özgürleşme serüvenimde yeni bir aşama oldu” diyor.

Moore’un Cevher filminde canlandırdığı ve en iyi aktris Oscar’ının en büyük adaylarından biri olmasını sağlayan karakter Elisabeth Sparkle. Bir zamanların gözde yıldızı Sparkle 50 yaşından sonra Hollywood’un adeti olduğu üzere ıskartaya çıkarılıyor ve televizyonda aerobik programları yapmaya başlıyor. Popülerliğini korumak için çareyi filme adını veren gizemli karışımı, omurgasında açılan bir yaradan vücuduna enjekte edip kendisinin Sue (Margaret Qualley) adındaki genç versiyonunu dünyaya getirmekte buluyor. Her hafta birbirlerinin yerine geçmek üzere anlaşıyorlar. Bu arada diğerini bekleyen taraf giderek çöküyor. Neticede genç beden ve popülerlik için verilen savaşı Elisabeth son derece grotesk bir biçimde kaybediyor.

Zamanında seks sembolüydü

Cevher filmi farklı türler arasında gidip geliyor. Moore projenin Oscar Wilde’ın kaleme aldığı Dorian Gray’in Portresi, 1992 tarihli Ölüm Kadına Yakışır adlı kara komedi ve Jane Fonda’nın meşhur egzersiz videoları arasında bir yerde durduğunu söylüyor. Cevher aynı zamanda en iyi film dalında, yapımın Fransız yönetmeni Coralie Fargeat ise hem en iyi yönetmen hem en iyi senaryo dallarında Oscar adayı.

Film şu ana kadar daha ziyade çok da incelikli sayılmayacak mesajıyla konuşuldu. Ama Moore’un seks sembolü olarak hem tapıldığı hem de kıyasıya eleştirildiği kendi geçmişinden de izler taşıyan benzersiz performansı, metafordan ibaret değil. İnsan bedenine ağırlık veren bir yapım olan Cevher, sözcükleri kullanmadan şiddetli duygular uyandırmakta çok başarılı. Moore’un görece az diyaloğu var. Hemen her sahnede tek başına. Genellikle kendi yansımasına bakarak, yakın plan çekimlerde konuşuyor. Moore, “Bu gerçekten de hiç rahat değil. Neyin yanlış gittiğini arıyorsunuz” diyor.

Mayısta Cannes Film Festivali’ndeki galaya kadar filmin istedikleri gibi olup olmadığından bile emin değilmiş (film Cannes’da en iyi senaryo ödülü aldı). Ama bir anda pek beklenmedik bir şekilde kalıcı bir etki bıraktı.